-
#ThinkingInGenerations
dicht bij boeren
Boerenportret van Luigi en Davide Torri, Italië
Luigi en Davide Torri
Al in de jaren 1930 boerde de grootvader van Luigi Torri op de Pontijnse vlakte, waar nu de boerderij staat. De Agrisole boerderij werd in 1996 opgericht door Luigi Torri als enige eigenaar. Op een totale oppervlakte van 36 hectare produceert Agrisole verschillende tomatenrassen en Agretti (monniksbaard). Van de 36 hectare wordt 12 hectare bebouwd met technologisch moderne kassen. Terwijl Luigi Torri de productie en marketing voor zijn rekening neemt, is zijn vrouw Rosa verantwoordelijk voor de administratieve en logistieke zaken. Het echtpaar heeft zes kinderen, van wie sommigen al op de boerderij werken. De oudste zoon Davide is in 2020 fulltime in het familiebedrijf gekomen.
Feiten over de Boerderij
Familieboerderij waar twee generaties samenwerken.
Plaats: Agro Pontino, Lazio, Italië
Geteelde gewassen: Tafeltomaten (zomergewas) en Agretti (wintergewas)
Speciale kenmerken: Luigi Torri heeft inmiddels acht jaar als pijpfitter gewerkt. Hij zegt dat hij het werk leuk vond, maar het is niet te vergelijken met zijn passie voor de landbouw. Vandaag zou hij zijn favoriete beroep nooit meer veranderen.
Luigi: Productie, marketing
Davide: Organisatie, logistiek
Ik hoop dat mijn zonen de liefde en het respect voor de aarde en alle waarden die ik hen heb bijgebracht, zullen doorgeven.
Enkele vragen
Luigi en Davide, als je terugdenkt aan je jeugd: Wat is je beste jeugdherinnering die je met landbouw associeert?
Davide: Een van de belangrijkste herinneringen uit mijn jeugd is dat ik ongeveer 7 of 8 jaar oud was en mijn vader vroeg of ik alleen op het veld mocht werken. Zonder een woord te zeggen stapte hij van de trekker en liep weg. Dat bleef me echt bij omdat het erg leuk was. Ik probeer mijn jongere broer Matteo dezelfde gevoelens mee te geven door hem de dingen te laten doen die ik deed toen ik zijn leeftijd had. Ik wil dat hij dezelfde goede herinneringen heeft als ik.
Luigi: Het beste wat ik me herinner is dat ik het heerlijk vond om 's avonds met mijn vader naar de markt te gaan. Ik was erdoor gefascineerd, vol geluiden, beweging en kleuren. Die ervaring die er vroeger was met alle rommel op de groente- en fruitmarkten. Dat is nu allemaal verdwenen, want de nieuwe verkoopmethoden zijn stiller geworden, de manier van verkopen is echt veranderd. Het is jammer dat deze traditie verloren is gegaan, want tegenwoordig is de landbouw sterk geïndustrialiseerd.
Davide:Naar mijn mening heeft dit echter ook geleid tot een positieve verandering in de landbouw, te beginnen met de voertuigen en gereedschappen waarmee de grond bewerkt kan worden, die nu comfortabeler en sneller zijn. De behandelingen zijn ook minder chemisch in vergelijking met vroeger.
Davide, jij bent de afgelopen twee jaar fulltime in het familiebedrijf gekomen. Wanneer raakte je voor het eerst gepassioneerd door de landbouw?
Ik heb altijd deel uitgemaakt van deze boerderij. Doordat ik zoveel tijd met mijn vader doorbracht en zijn werk volgde, werd ik verliefd op het vak en begreep ik steeds beter dat dit de juiste weg voor mij was. Tegenwoordig is het voor mij niet zomaar een baan, maar een passie.
Luigi, het klinkt alsof je zoon een vurig rolmodel navolgt.
Luigi: : Het zou erg zijn als mijn kinderen deze liefde voor de landbouw niet zouden hebben, want dat zou betekenen dat het niet het juiste beroep voor hen is. Voor mij is de liefde voor het boerenbedrijf er altijd geweest sinds ik jong was en ik hoop dat mijn kinderen dat ook zullen hebben. Ik doe immers wat ik doe uit passie.
Zijn er, behalve jullie passie voor jullie beroep, dingen die jullie delen tussen de twee generaties op de boerderij?
Luigi:Je kunt een boerderij alleen als team runnen. Ik hoop dus dat mijn kinderen collectief zullen samenwerken en doorgaan met wat we zijn begonnen.
Davide: Dit past ideaal bij de waarden die mijn moeder en vader ons hebben bijgebracht. Ten eerste dat we geen ruzie moeten maken met onze broeders, want daar schieten we niets mee op. Ten tweede respect voor onze werknemers, want mede dankzij hen is het bedrijf succesvol. Een andere belangrijke waarde is respect voor de natuur, want ons werk is alleen mogelijk dankzij de bodem.
Zijn er momenten waarop je liefde voor het vak voor jou tastbaar wordt in echt goede productkwaliteit?
Luigi: Ik leg er mijn hele hart in en dan wordt het werk pure voldoening. Een voorbeeld voor mij is dat ik een plant vorm en alle facetten geef die ik wil. Want je plant het zaadje niet zomaar en het groeit ook niet vanzelf, zo is het niet, het hangt echt af van wat je doet.
Davide: Dat is ook iets waar we echt in investeren: het leveren van een goed product. We verbeteren elk jaar en leren van fouten om een betere kwaliteit te bereiken.
Luigi: Voor mij hoort dat ook bij het leveren van goede service aan klanten. Natuurlijk gaat het mij als boer ook om winstgevendheid, maar dat is voor mij altijd ondergeschikt. Ik wil de klanten tevreden stellen - en dat kan alleen als ik een goed product heb.
Luigi, hoe zie jij je professionele toekomst op de boerderij en hoe hoop je dat je familie de boerderij voortzet?
In de toekomst wil ik doen wat mijn vader deed: Me terugtrekken uit het actieve werk en de boerderij van buitenaf bekijken. Dan hoop ik dat mijn zonen ons werk zullen voortzetten. Verder is mijn grote wens voor de volgende generatie dat er een einde komt aan de periode van onzekerheid die momenteel op bijna alle gebieden heerst. Ik hoop ook dat mijn zonen de liefde en het respect voor de aarde en alle waarden die ik hen heb bijgebracht, zullen doorgeven.
De weg banen. Voor een vruchtbare toekomst.
Het boerenleven wordt vaak gekenmerkt door familiewaarden en tradities die in de loop van tientallen jaren zijn gegroeid. Over de hele wereld wonen en werken vele generaties onder één dak, en op een gegeven moment komt de vraag naar de opvolging van boerderij aan de orde. Onze nieuwe Boerenportretten richten zich op deze generatiewisseling waar veel boeren mee te maken hebben. Jong en oud - we bezochten boeren op hun boerderij om hen te laten vertellen over hun verhalen, hun uitdagingen en hun hoop.
