Boerenportret van Heidi en Nic Verschelde, België
Over de familie Verschelde
Familiebedrijf waar drie verschillende generaties samenwerken.
De familie Verschelde is de vierde generatie die hun boerderij in Rapenburg uitbaten.
Boeren Heidi en Nic wonen op de boerderij in Oost-Vlaanderen, België, samen met Nic's vader en hun drie kinderen. Naast Louise en Floor helpt de tractorgekke negenjarige Viktor al actief mee met het dagelijkse werk.
Feiten over de boerderij
Locatie: Rapenburg, provincie Oost-Vlaanderen, België
Geteelde gewassen: Maïs
Speciale kenmerken:Het vee op de boerderij bestaat uit melkkoeien, zoogkoeien en vleeskippen. Moeder Heidi stelt de boerderij open voor kinderen van drie tot twaalf jaar en leert hen over de melkveehouderij als onderdeel van het "Melk4Kids" programma. Met vleermuizen, roofvogels, een bijenhotel, een kikkerpoel en een boomgaard biedt de Rapenburgboerderij meer dan veeteelt om jonge bezoekers te leren over de diversiteit van een gezond ecosysteem.
Ik denk dat de volgende generatie een acuut bewustzijn heeft van het belang van de natuur.
Enkele vragen
Heidi, toen we eerder op de boerderij rondliepen, kwamen we langs een soort mini-boerderij. Waar gaat dat over?
Heidi: Oh, onze jongste zoon Viktor kan dat beter uitleggen.
Viktor: Ik heb een zandbak en een eigen tuin. Ik heb van beide mijn eigen boerderij gemaakt met al deze tractoren. Ik help vader en moeder veel; soms werk ik op het land of doe ik dingen in mijn tuin. Ik vind het fantastisch.
Wat vind je zo leuk aan landbouw?
Viktor: Ik wil ooit boer worden, want dan kan ik veel in de frisse lucht zijn. Anders zit je de hele dag binnen, en dat doe ik niet graag.
Heidi en Nic, het klinkt alsof de volgende generatie Verscheldes al in de coulissen staat te wachten.
Nic: Ja, we willen graag dat onze kinderen het bedrijf met volle passie en liefde overnemen, net zoals Heidi en ik het van mijn vader hebben overgenomen. Dat zien we nu ook bij Viktor. Alles wat we in het veld of op de boerderij hebben gedaan, doet hij na in de tuin. Dat is het mooie ervan: Als hij iets ziet, herschept hij het helemaal zelf.
Heidi: Wat de volgende generatie betreft zijn onze kinderen altijd vrij om later te doen wat ze willen. Maar ik denk dat in ons geval de jongsten echt geïnteresseerd zijn in de landbouw en vooral in het mechanische gedeelte, de tractoren en dat soort dingen.
Welke andere aspecten, afgezien van speelse benaderingen zoals de tractoren, kunnen tegenwoordig aan de jongste generatie worden voorgesteld om hen vertrouwd te maken met de landbouw?
Heidi: Ik kan me niet voorstellen de hele dag achter een bureau te zitten of iets anders te doen, en ik denk dat dat een aspect is dat we ook de jongste generatie duidelijk kunnen maken. Natuurlijk zijn er effectief regels en dingen die je moet doen. Maar er is ook een vrijheid die je op een boerderij hebt: de vrijheid om elke dag in de natuur te zijn. Tegelijkertijd staat de volgende generatie voor een enorm aantal uitdagingen in de landbouw. Gewassen moeten beter bestand zijn tegen droge en natte jaren, en de bodem moet vruchtbaar blijven. Ik denk dat de volgende generatie een acuut bewustzijn heeft van het belang van de natuur.
Nic: Ik vind het ook belangrijk om aan de kinderen door te geven dat we voor de natuur zorgen. We nemen iets van de natuur en geven er iets voor terug. Heidi is daar vooral goed in.
Heidi, jij brengt landbouw en maatschappij samen. Wat doe je specifiek in dit verband?
Heidi: Dat doe ik vooral door veel schoolbezoeken af te leggen, maar ook door de boerderij een beetje open te stellen voor de buitenwereld. We moeten de huidige kloof tussen burgers en boeren verkleinen. Ik denk dat het heel belangrijk is dat we dat nu doen.
Burgers en boeren weer samen rond de tafel brengen is een belangrijke bouwsteen in de landbouwsector. Maar begrip kweken voor de prestaties en uitdagingen binnen de verschillende generaties op een boerderij is ook een stukje van de puzzel, en dat doe je al heel goed in Rapenburg.
Heidi: Ik vind het enorm interessant om te zien hoe opa werkt met Viktor, de jongste generatie. Opa helpt nog steeds veel op de boerderij, en hij is soms 's morgens eerder in de melkruimte dan ik. Ik denk dat het in zijn bloed zit. Hij heeft de boerderij helpen opbouwen, en hij heeft nog steeds zoveel passie voor de landbouw in zich.
Nic: Als ik dat zie, hoop ik dat we onze kinderen ook later nog kunnen helpen.
De weg banen. Voor een vruchtbare toekomst.
Het boerenleven wordt vaak gekenmerkt door familiewaarden en tradities die in de loop van tientallen jaren zijn gegroeid. Over de hele wereld wonen en werken vele generaties onder één dak op boerderijen, en op een gegeven moment komt de vraag naar de opvolging van boerderijen aan de orde. Onze nieuwe Boerenportretten richten zich op deze generatiewisseling waar veel boeren mee te maken hebben. Jong en oud - we bezochten boeren op hun boerderij om hen te laten vertellen over hun verhalen, hun uitdagingen en hun hoop.